Mijn naam is Evelien en in mei 2004 heb ik bij de Pauw in Harlingen de BOMA-methode gevolgd. Ik was toen 12 jaar.

Dagelijks heb ik nog heel veel profijt van de cursus. Aangezien het al een aantal jaren terug is dat ik de cursus gevolgd heb, hoef ik de methode niet meer continu te gebruiken. Het is wel enorm makkelijk om bij gevoel van een hapering even de methode erbij te gebruiken zodat je de haperingen kunt voorkomen. De cursus zelf is mij heel goed bevallen. Ik woon vlakbij Hoorn en mijn ouders reden mij iedere dag op en neer naar Friesland. Ik was nog wel redelijk jong maar ik was wel erg gedreven om van mijn stotteren af te komen of in ieder geval minder te hoeven stotteren.

In het vrije weekend kregen we uiteraard ook een opdracht mee. We moesten telefonisch uitzoeken welke faciliteiten een bepaald hotel had. Iedereen kreeg een ander hotel op. Ik vond dit best spannend maar uiteindelijk heb ik toch mijn moed bij elkaar geraapt en de telefoon gepakt. Achteraf ging dit heel goed met behulp van de techniek. We zijn nu zeven jaar verder. In het begin ben ik regelmatig terug geweest voor een opfrisdag, zo’n een keer in de maand. Nu doe ik dit ongeveer 1 keer per jaar. Het fijne van de opfrisdagen is dat je weer even helemaal terug gaat naar de basis. Ik ben erg blij dat ik destijds deze cursus gevolgd heb!

Groetjes,
Evelien Dekker

Hallo ik ben Martijn, 32 jaar en sinds kort werkzaam als accountmanager bij een bank. Ik heb 2 jaar geleden de BOMA-methode bij de Pauw gevolgd en het heeft mijn leven veranderd.

Al vanaf ik mij kan herinneren stotterde ik er lustig op los. Tijdens mijn studie ervaarde ik zoveel problemen dat ik ben begonnen met het volgen van therapie. Ik heb er vele gedaan, therapiëen die allemaal beloofden dat ik van het stotteren af zou komen mits ik maar gemotiveerd was, zelfs het alternatieve circuit heb ik niet overgeslagen. Ik moet zeggen dat ik uiteindelijk toch wel beschadigd was door al deze teleurstellingen waar men zich er vanaf maakte door te stellen dat ik niet genoeg mijn best had gedaan!

Na een jaar alles te hebben losgelaten en mezelf weer hervonden te hebben , heb ik uiteindelijk de stap gemaakt nog 1x een therapie te volgen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik er eigenlijk niet meer in geloofde maar toen ik een dagje heb meegedraaid met cursisten en herhalers van de Pauw ben ik er voor gegaan! Eindelijk kan ik ontspannen spreken en heb de praatbaan die ik zo graag wilde. Ik wil dan ook Jolanda (oprichter van de Pauw) enorm bedanken voor dit kado,ze weet precies waar ze mee bezig is en haar inzet en enthousiasme is zeer motiverend! Ik had mij veel geld en energie kunnen besparen. Ik hoop ook u eens te treffen op een opfrisdag bij de Pauw.

Groet,
Martijn de Vink

In december 2009 kwam ik op een informatieochtend bij de pauw in Harlingen. Voor een jongen uit Amsterdam niet de meest logische keuze. Maar na vele stottertherapieën gevolgd te hebben zonder het gewenste resultaat, toch maar weer een poging gewaagd. Ten einde raad, doch sceptisch, reed ik het vredige plaatsje Harlingen binnen en kreeg er meteen een vakantiegevoel van. Het instituut was niet wat ik me ervan had voorgesteld, geen grote mensenmassa, geen grote zaal met lotgenoten, maar gewoon een ongedwongen sfeer alwaar de koffie al klaar stond.

De twee weken therapie die volgden waren zwaar en uitputtend, maar dat was het meer dan waard. Al na de eerste dag sprak ik stottervrij! Achteraf niet zo verwonderlijk, omdat de Boma-methode een methode is die een ieder onder de knie kan krijgen. Waar de schoen bij de meeste therapieën wringt is, de toepasbaarheid van de methode. Ik heb de Boma-methode echter ervaren als een ‘buitenwereld-vriendelijke methode’. De methode kan na enige oefening vrij onopvallend toegepast worden, waardoor je vrij snel volledig mee kan doen in de snelle maatschappij. Verder werd in de twee weken cursus veel aandacht besteed aan je zelfbeeld. Waarom zou je ‘minder’ zijn dan een niet stotteraar? Ook aan het leven na de cursus werd de nodige aandacht besteed. Wat doe je dan? Welke valkuilen zijn er? Hoe behoed je jezelf voor die valkuilen?

Nu een jaar later kan ik terugkijken op een geweldig jaar. Ik ben volledig uit mijn schulp gekropen. Er is er een duidelijke trend de goede richting ingezet. Ik kan volledig meedoen in de snelle maatschappij. Wat een gewaarwording is dat! Ik kan alles bereiken wat ik wil, zonder die vervelende handicap die me al die jaren heeft afgeremd. Nieuwe deuren zijn voor mij opengegaan. Ik heb zelfs een talent voor presenteren ontdekt(!)

Dank je wel Jolanda en de Pauw. Jullie zullen mij nog regelmatig terugzien voor opfrisdagen om die sluipmoordenaar voorgoed de das om te doen.

Groet,
Danny

Een voormalig werkgever wilde graag verder groeien met het bedrijf en was van mening dat ik de juiste man was om de financiën op orde te brengen, aan te sturen en klaar te stomen voor de groei van de komende jaren. Er was echter één nadeel. Ik kon geen 2 woorden achter elkaar zeggen zonder dat een ander bij wijze van spreken al 3 telefoon gesprekken had gevoerd. Zelf had ik geen minderwaardigheidscomplex ook al stotterde ik behoorlijk. Ik vertelde echt wel wat ik wilde vertellen en als het wat langer duurde moest de ontvanger maar even op mij wachten. Toch moest ik wilde ik meegroeien met de organisatie naar stottertherapie.

Logopedie had ik jaren al gedaan en iedere keer viel ik behoorlijk terug. Waarschijnlijk miste ik een stukje discipline en waren de logopedistes allemaal veel te lief. Maar ik zat echt niet voor de lol een paar minuten op de b-d-k-p en de t de duwen alvorens het woord als een explosie mijn mond verliet!

Na veel zoeken kwam ik terecht in lisse. Na een gesprek met Jolanda Boonstra besloot ik de 2 weekse cursus te gaan volgen. Ik ging niet intern maar besloot iedere dag naar mijn huis in Vianen te gaan. De dagelijkse oefeningen gingen steeds beter en het eindresultaat was en is nog steeds echt super. Ik heb best nog wel eens een haper maar die zijn op de vinger van één hand te tellen. Het spreken met een handbeweging en het spreken met een intonatie op het eerste woord is voor mij de ideale oplossing voor mijn voormalige communicatie probleem. Het gesprek gaat in het tempo dat ik wil. Met de Boma methode is iedere cursist zijn eigen leraar / lerares. Je kunt het gebruiken als je wilt en als je denkt / voelt dat je het nodig hebt. Om het jaar ga ik een dagje naar Harlingen, waar de Pauw nu is gevestigd, om mijn techniek op te frissen. Wat mij betreft had ik deze cursus niet 10 maar 30 jaar geleden al moeten volgen.

Rene van Elteren

In januari 2012 heb ik de privécursus gevolgd bij Instituut De Pauw. Hiervoor heb ik niet alleen gekozen omdat ik niet genoeg vrije dagen had, maar ook omdat ik een nogal wisselend stotterpatroon had. Ik had bijvoorbeeld niet altijd last van heftig stotteren en zat niet altijd helemaal vast. Toch waren er dagen of situaties dat ik echt niet uit mijn woorden kon komen. Ik spendeerde dan veel energie aan woorden omzeilen of het vermijden van een telefoontje. Dat kwam mijn zelfvertrouwen niet ten goede, waardoor ik nog meer ging stotteren.

De privécursus is mij heel goed bevallen. Samen met Jolanda heb ik kunnen werken aan de knelpunten die voor mij belangrijk waren. Ik weet nu wat ik moet doen als de spanning de kop opsteekt. Ook het werken aan mijn houding bij communicatie heeft mij veel inzicht gegeven in mijn eigen gedrag.

De spreektechniek werkt voor mij goed. En ook mensen om mij heen ervaren deze techniek niet als vreemd. Sterker nog, ik krijg veel complimenten over mijn ‘rustige uitstraling’. Regelmatig ga ik terug voor een opfrisdag bij Instituut De Pauw, waar ik samen met anderen mijn ervaringen kan delen. Ook maak ik vaak gebruik van het telefonisch spreekuur. Ik ben erg blij dat ik deze cursus gevolgd heb én met het resultaat!

Peter van der Zande